20230911 Dames 1 HC Groningen seizoen 2023-2024 origineel logo's 2.png 2B9A0233.jpg 2B9A0252.jpg 2B9A0302.jpg 2B9A0322.jpg 2B9A0347.jpg 2B9A0355.jpg A16Q0024.jpg A16Q0123.jpg A16Q0148.jpg A16Q0256.jpg A16Q0270.jpg A16Q0287.jpg A16Q9819.jpg A16Q9839.jpg A16Q9851.jpg A16Q9901.jpg A16Q9911.jpg A16Q9927.jpg A16Q9960.jpg A16Q9968.jpg A16Q9981.jpg A16Q9991.jpg Clubhuis GHHC Haren kopse kant - kopie.jpg Clubhuis GHHC Haren.jpg IMG_0786.jpg Strafcorner-header.jpg
 

GHHC Groningen

 

Oprichting
Op 1 oktober 1926 werd de G.H.C. Groningen (Groningse Hockey Club) opgericht door enkele Groninger middelbare scholieren, vrienden van elkaar die in een zomerkamp in Diever toevallig in aanraking waren gekomen met de hockeysport. De vereniging kreeg een - prima - veld ter beschikking gesteld op het middenterrein van de renbaan in het Groninger Stadspark. AI spoedig werd GHC de eerste Noordelijke club, die lid werd van de Nederlandse Hockeybond.
 
Fusie
In de dertiger jaren verhuisde de club naar de Mosterdpot in de Appelbergen. Noordelijke kampioenschappen volgden, toernooien werden gewonnen. In 1936 ontstond door fusie met de toenmalige studentenhockeyclub D.B.S. (De Blauwe Scheen) de Hockeyclub "Groningen", die tot aan de Tweede Wereldoorlog de toonaangevende club in het Noorden zou blijven. In die jaren verhuisde de club opnieuw, nu naar het weiland van de familie Niemeijer aan de Oosterweg in Haren, dat later de officiële naam Hockeycomplex De Harener Holt zou krijgen; in 1937 kwam de eerste Rouphoorn, het clubblad.
 
Oorlogsjaren
De veertiger jaren kreeg de club aanvankelijk te doorstaan zoals de meeste sportverenigingen in Nederland: zoveel mogelijk werd geprobeerd min of meer georganiseerd de hockeysport te blijven beoefenen en dat lukte ook, tot 1944. Na de Bevrijding - en vooral na 1948 - kreeg de club nieuwe impulsen. De Olympische Spelen van Londen (1948) maakten, evenals die van Amsterdam (1928), de hockeysport populair in Nederland. "Groningen" kreeg veel nieuwe leden en nam al spoedig haar positie van vóór de Tweede Wereldoorlog weer in.
 
Opbouw
In de vijftiger jaren brak een bloeitijd aan met lange reeksen van Noordelijke kampioenschappen van de dames en heren en met de bijna vaste vertegenwoordiging van het Noordelijk District in de na de oorlog gestarte kampioenscompetitie (heren) door Groningen. De mooiste wedstrijden van het seizoen waren toen deze kampioenswedstrijden op het lage veld aan de Oosterweg, bijvoorbeeld tegen H.H.Y.C. met Roepie Kruize). Het dameshockey bleef in die jaren helaas nog wat hangen in de schaduw van het herenhockey.
 
Ontwikkeling
In de zestiger jaren zakte de club wat de sportieve prestaties betreft iets terug. De hockeysport is in die periode echter sterk in beweging: het zaalhockey komt op, de jeugdbegeleiding krijgt meer en meer aandacht en weer is het Groningen dat de nieuwe ontwikkeling goed aanpakt en initiatieven neemt; de club organiseert goede trainingen voor jeugdleden en brengt de zaalhockeycompetitie mee op gang.
 
Ommekeer
De zeventiger jaren leken aanvankelijk een opleving te zien te geven: de heren kropen weer naar de top. Dan komt het "rampjaar" 1972/73: de heren van Groningen staan het gehele seizoen of bovenaan of op de tweede plaats, maar verliezen dan de beide laatste wedstrijden van de Groninger Studenten en van G.C.H.C., waardoor deze andere beide teams zich plaatsten voor de nieuw te vormen Hoofdklasse. Veel Groningen-spelers vertrekken naar de Studenten; het restant degradeert naar de tweede klasse. De dames handhaven zich echter gemakkelijk in de eerste klasse en worden weer regelmatig kampioen. In 1978 wordt de ommekeer ingezet. Gesprekken van de besturen van het district, van de stad-groninger hockeyclubs en van de Graspiepers uit Drachten over samenwerking om de weer breder wordende kloof tussen de hockeyniveaus in het Noorden en de rest van Nederland te dichten mislukten. De naam van de vereniging werd gewijzigd in de "Groninger - Harense Hockeyclub 'Groningen' " en op eigen kracht ging men aan het werk.
 
Bloei
In de tachtiger jaren zet de opgaande lijn in. De gezelligheid en het opgewekte clubleven groeien, de resultaten op het hockeyveld worden steeds beter. Weliswaar degraderen de dames na een kortstondig verblijf in de Hoofdklasse, maar Heren 1 promoveert in 1982 naar de Overgangsklasse. Een kunstgrasveld wordt in perfecte samenwerking met de gemeente Haren aangelegd, een jeugdplan wordt opgesteld en sportieve successen blijven niet uit: in 1983 promoveert Heren 1 naar de Hoofdklasse Zaalhockey en in 1984 wordt Meisjes Al zaalhockeykampioen van Nederland. In 1986 wordt Dames 2 zaalhockeykampioen van Nederland in de reserveklasse, promoveert Dames 1 naar de in 1986187 te starten Hoofdklasse Zaalhockey en keert dit damesteam terug in de Hoofdklasse Veldhockey. Heren 1 eindigt in 1985 en 1986 als tweede in de Overgangsklasse Veldhockey In totaal worden in het seizoen 1985/86 27 kampioenschappen behaald door "Groningen": tien in de zaalhockeycompetitie en zeventien op het veld, een nieuw Nederlands record!
 
Vooraanstaand
De dames blijven in de tachtiger en begin negentiger jaren op Hoofdklasseniveau een landelijke rol spelen maar moeten wel af en toe de met de Overgangsklasse genoegen nemen. De Heren strijden vaak om het kampioenschap in de Overgangsklasse maar kwamen tot 1995 net even iets tekort om door te stoten naar de Hoofdklasse, tot 1996, toen het lang en felbegeerde doel werd bereikt. In 1997 bleek dat dit Noordelijke topteam, net zoals vele andere Hoofdklasse debutanten, het toch niet zou redden. Overgangsklasse was dus weer het devies! In dit jaar werd trouwens op het veld van Groningen een officiele interland Nederland - Engeland gespeeld. In de jaren '80 en '90 wordt Groningen ook steeds meer de club met een groot aantal jeugdleden, die een vooraanstaande rol spelen in de Noordelijke competitie. Zelfs wisten in 1997 Meisjes B1 van Groningen Landskampioen op het veld te worden, na een zinderende finale in het Wagener stadion! Nog nooit eerder was een Noordelijk team landskampioen op het veld geworden. De accommodatie werd samen met de gemeente Haren aangepast en er werd een tweede en derde kunstgrasveld aangelegd. Verder blijft er nog een grasveld liggen. Het clubhuis is inmiddels uitgebreid tot een centrum van sociale contacten, door de week en in het weekend.
 
Hoe GHHC 'Groningen' aan het huidige tenue komt of hoe G.H.H.C. 'Groningen' aan zijn blauwe kousen kwam!
Toen in 1926 in Groningen een aantal scholieren het initiatief nam tot de oprichting van een hockeyclub, werd gekozen voor de naam G.H.C.: 'Groningse Hockey Club'. Gespeeld werd in een oranje shirt, een zwarte broek of rok en oranje kousen. Vroegste foto's, natuurlijk in zwart-wit, laten teams zien die de vastgestelde kleuren droegen zonder dat sprakewas van uniformiteit in modelof snit. Ook laten de foto's zien dat er gradaties waren in het gedragen oranje. Van fijnwasmiddelen had toen duidelijk nog niemand gehoord.
 
Naar verluidt presteerde G.H.C. goed in die eerste jaren van zijn bestaan. Meest directe concurrent op sportief gebied was de studenten vereniging D.B.S., welke letters stonden voor "De Blauwe Scheen". Problemen met de velden leidden voor G.H.C. halverwege de jaren dertig tot verhuizing, terwijl er voor D.B.S. geen zicht op een oplossing was. In 1936 werden besprekingen succesvol afgesloten met een fusiebesluit, genomen op twee gelijktijdig gehouden algemene ledenvergaderingen. D.B.S. leverde het witte shirt in, terwijl G.H.C. de oranje sokken los liet. De nieuwe vereniging Hockeyclub 'Groningen' hield niet alleen door de blauwe kousen de herinnering aan D.B.S. in ere, ook het tot het einde der jaren negentig zeer fameuze 'Blauwe Scheen toernooi' verwees rechtstreeks naar de nalatenschap van D.B.S.
 
Met de tenue kleuren oranje en licht blauw was 'Groningen' dicht bij het mogelijke nationale tenue aanbeland. Zo kon soms een aardig misverstand aan het licht treden. In een van de delen van een serie boekwerken, uitgebracht onder de redactie van een aantal historici met internationaal aanzien met als titel De Wording van Europa, wordt aandacht besteed aan "Sport, spel en ontspanning". Sport wordt besproken als fenomeen sinds de Grieken. Vele afbeeldingen en foto's verluchtigen de uiteenzetting. Bij de bespreking van de recente tijd is een foto afgedrukt met als ondertitel 'Het Nederlandse dameshockeyteam verdedigt het doel'. De speelsters dragen onmiskenbaar oranje, maar de lichtblauwe kousen verwijzen in dit geval niet naar het nationale team, maar naar 'Groningen'. Onder de verdedigende speelsters is onder andere Angela Veeger herkenbaar, nu de clubmanager van 'Groningen'.
 

Hoofdsponsor

Evenementen

September
  • 28 september ALV 



Webshop